Thursday, February 23, 2023

“പ്രണയത്താൽ മുറിവേറ്റവളേ ചുംബനത്താൽ മുറിവേൽപ്പിച്ചവനോട്”

ഞാൻ ....
ശപിക്കപെട്ടവൾ യെന്നു ഒരായിരം വട്ടം
സ്വയം അടയാളപ്പെടുത്തിയവൾ ......

എന്റെതെന്നു ഒരിടത്തും അടയാളപ്പെടുത്താൻ
എനിക്കൊരിക്കലും ആവില്ലാത്ത
ഒരുത്തനെ പ്രണയിച്ചവൾ.....
ശബ്ദമില്ലാതെ അലറി കരയാൻ വിധിക്കപെട്ടവൾ ….
……………………………….
ഒരു പെരുമഴയായി എന്നിലേക്കു
നീ പെയ്യുകയാണ് ....
അസമയത്തു
കാലം തെറ്റി വന്ന പെരുമഴയെ നോക്കി ...
സ്വയം പ്രാകി ....
കുട എടുക്കാത്ത കുട്ടിയുടെ
നിസ്സഹായ അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ....
തനിച്ചു നനയുകയാണ് ഞാൻ .....
കൃഷ്ണാ .....നീ എന്നെ അറിയില്ല ....
...........................................
എനിക്ക് നിന്നോട്
ഒരു കുഞ്ഞിനോട് എന്നപോലെ വാത്സല്യവും .....
കാമുകനോട് എന്നപോലെ ആസക്തിയും ....
എന്റെ ആത്‌മാവ്‌ തൊട്ടറിഞ്ഞ സുഹൃത്തിനോട് എന്നപോലെ സൗഹ്രതവും
പിതാവിനോടും സഹോദരനാടും തോന്നുന്ന
സ്നേഹവും കരുതലും ആദരവും തോന്നുന്നു ....
നീ എന്റെ പ്രണയവും .... പ്രാണനും ...
ജീവനും മായി മാറുന്നു
നീ എന്റെ നഷ്ടമോ ...അതോ കാലം എനിക്കായി കരുതി വെച്ച പുണ്യമോ .
…………,…………….
ഒരിക്കൽ .... വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപു ....
എന്നെ ജീവിതത്തിലേക്കു വിളിക്കാൻ കഴിയാതെ
നിശബ്ദമായി ...നിസഹയനായി നീ എന്നെ നോക്കിയിരുന്നു ....
ഞാൻ ആ നോട്ടത്തിൽ ..
വെന്തുരുകി..........
കരയാനും ചിരിക്കാനും അറിയാത്തവളെപോലെ.....
ഇന്ന് ....വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം .....
നിശബ്ദമായി ...നിസഹയനായി ....
എന്നെ നോക്കാതെ.....നീ അകലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്നു .....
ഞാൻ ......മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുന്നു....
എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നു യെന്ന് ..
പാതിമയക്കത്തിൽ
കണ്ണ് തുറന്നാൽ
സ്വപ്‌നം അവസാനിക്കും
എന്നറിയുന്നവൾ...
പാതി മയക്കത്തിൽ നിന്നും
ഒരിക്കലും ഉണരാതിരുന്നിരുന്നെക്കിൽ യെന്ന്
ആഗ്രഹിച്ചു പോയവൾ .....
ശപിക്കപ്പെട്ട ജന്മം എന്ന് ....
കാലം അടയാളപ്പെടുത്തിയവൾ......
.......................................
ചില ഗന്ധർവന്മാരുണ്ട് ......
പാളിപ്പോയ ഒരു നോട്ടത്താൽ
അവർ നിങ്ങളെ കോരിയെടുക്കും ..
നിങ്ങൾ പ്പോലും അറിയാതെ
അവർ നിങ്ങളുടെ നിറുകയിൽ
നിർത്താതെ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും ...
കുതറി മാറാൻ ആവാത്ത വിധം
അവർ നിങ്ങളെ ഇറുകിപ്പിടിച്ചു ശ്വാസം മുട്ടിക്കും ...
അവന്റെ ഓരോ നിശ്വാസവും
പാതിമയക്കത്തിൽ നിങ്ങൾ യേറ്റു വാങ്ങും ..
കണ്ണ് തുറന്നാൽ
സ്വപ്‌നം അവസാനിക്കും
എന്നുള്ളതുകൊണ്ട്
ആ പാതി മയക്കത്തിൽ നിന്നും
ഒരിക്കലും ഉണരാതിരുന്നിരുന്നെക്കിൽ യെന്ന്
ആഗ്രഹിച്ചു പോകും വിധം
ശപിക്കപ്പെട്ട ജന്മം എന്ന് പിന്നെ
നിങ്ങൾ സ്വയം നിങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തും .....
..........................................................
നീ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു
പെണ്ണേ എന്ന് വിളിച്ചപ്പോളൊക്കെയും
ഞാൻ നിന്റെ മാത്രം പെണ്ണായി ....
നീ എന്നെ കൊച്ചേ
എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ ഒക്കെയും
ജരാനരകൾ ബാധിച്ചവൾ ആയിട്ടും
ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ
ഞാൻ നിന്നെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു നിന്നു....
നീ എന്റെ നിറുകയിൽ
നിർത്താതെ ചുംബിച്ചപ്പോളൊക്കെയും
എന്റ്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയും ...
ഞാൻ നിന്നോട് കൂടുതൽ
പറ്റിച്ചേർന്നു നിൽക്കുകയും ചെയ്തു ....
.....................................................................
എന്റെ ചെറുക്കാ ...
പ്രണയിക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ
അനുവാദത്തിനു കാത്തു നിൽക്കരുത്
അവളെ ചുംബിക്കാൻ ........
കാമുകന്റെ ചുംബനത്തെ
എതിർക്കുന്ന പെണ്ണ്
ഒരു കള്ളി ആയിരിക്കും ......
ഏറ്റവും മധുരകരമായി ചുംബിക്കു
എന്നാണവൾ അവനോടു പറയാതെ പറയുക .....
അവളെ നീ ചുംബിച്ചു ശ്വാസം മുട്ടിക്കുക ....
പിന്നെ ഒരിക്കലും
വേറെ ഒരാളെയും പ്രണയിക്കാൻ
അവൾക്കു കഴിയില്ല ........
മരണം വരെയും അവൾ നിന്റെ മാത്രമാവും ......
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ
നീ എന്നെ ഇതുപോലെ
ഒരുപാടു വട്ടം ചുംബിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു .......
അതുകൊണ്ടാവും ....നിന്നെ പോലെ പ്രണയിക്കാൻ
മറ്റാരേയും എനിക്ക് കഴിയാതെ പോകുന്നത്.....
.......................... ........................
എന്റെ അക്ഷരങ്ങളെ
നീ വിഷാദത്തോടെ നോക്കരുത് ....
എന്റെ അക്ഷരങ്ങൾ
നിന്നെ നോക്കി പരിഭവിക്കുന്നുണ്ടാവാം ...
അവ നിന്നെ കണ്ണ് ഇറുക്കി കാണിച്ചു
നിന്നോട് നിര്ത്താതെ കൊഞ്ചുകയും
നിന്നെ കയ്യു പിടിച്ചു വലിച്ചു ..
സ്വപ്ന ലോകത്തേക്ക്
കൂട്ടി കൊണ്ട് പോവുകയും
നിന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുകയും
ചെയുന്നു എന്ക്കിൽ
നീ എന്റ്റെ അക്ഷരങ്ങളുടെ
തടക്കലിൽ ആകുന്നു എന്ക്കിൽ
നീ എന്റ്റെ അക്ഷരങ്ങളെ പ്രണയിക്കുയും
എന്നെ മറക്കുകയും
ചെയ്യുക .....
പ്രണയം എന്നാൽ
എനിക്ക് കവിതയാണ്....
കവിതഎന്നാൽ നീയും..
..................,,;
നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ട്ടം അല്ല
എന്ന തിരിച്ചറിവാണ്
നിന്റെ മുൻപിൽ അന്ന്
എന്നന്നേക്കുമായി എന്നെ
നിശ്ശബ്ദയാക്കിയത് ....
ഇന്നും ....
അങ്ങനെയൊരു തോന്നലിൽ
ഞാൻ വീണ്ടും നിന്റെ മുൻപിൽ
എന്നന്നേക്കുമായി നിശബ്ദമായി പോകുമോയെന്നു
എപ്പോളൊക്കേയൊ ഞാൻ
ഭയന്നു പോകുന്നു
……………….

“Some stories are born only if you are in an intense love''

Friday, January 1, 2021

നീ എന്നെ പ്രണയിക്കുക....പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുക....

നിന്റ്റപ്രണയത്തിനു മുല്ല പൂവിന്റ്റെ സുഗന്തമാണ് ...
എനിക്കത് പാല പൂവിന്റ്റെ ലഹരിയാണ്...

നീ എന്നെ പ്രണയിക്കുക....
പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുക....

എന്റ്റെ മനസ്സ് തേങ്ങുംപോളൊക്കെയും...
എന്നെ നിന്റ്റെ നെച്ചോട് ചേര്‍ത്ത് ഇറുകി പിടിക്കുക..
എന്റ്റെ നിറുകയില്‍ നീ നിര്‍ത്താതെ ച്ചുംബിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുക..

നിന്റ്റെ കരവലയ്ത്തിനുള്ളില്‍
കളി പാട്ടം നഴ്ട്ടപ്പെട്ട കുട്ടിയെപ്പോലെ
എനിക്ക് വാവിട്ടു കരയണം..

നിന്റ്റെ കരവലയത്തില്‍ നിന്നും
കൌസലകാരിയായ കാമുകിയെപ്പോലെ
എനിക്ക് കുതറി മാറണം...

നിനക്ക് മായിക്കാനായി...
നെറ്റിയില്‍ എനിക്കൊരു വലിയ ചുമന്ന കുക്കുമ പൊട്ടു തൊടണം
നിനക്ക് പൊട്ടിക്കാനായി..
കയ് നിറയെ എനിക്ക് കുപ്പിവളകള്‍ ഇടണം....

എനിക്ക് നിന്റ്റെ പ്രണയിനിയാവണം ...നിന്റ്റെ മാത്രം പ്രണയിനിയാവണം ..

നിനക്ക് അല്ലാതെ മറ്റാര്‍ക്കും
എന്നെ ഇങ്ങനെ പ്രണയിക്കാനാവില്ലന്നറിഞ്ഞിട്ടും ...
കാര്‍മേഘങള്‍ക്ക് ഇടയില്‍ മറഞ്ഞു നിന്ന്
എന്നെ ഒളിഞ്ഞു മാത്രം നോക്കുന്നുവോ നീ ...??

Wednesday, October 17, 2012














"ഇന്ന് .....
ഞാന്‍ ഒരു വലിയ കള്ളവും
നിന്റെ സ്നേഹം ഒരു വലിയ  നുണയും ആയപ്പോള്‍
മാത്രത്വം നഷ്ട്ടപെട്ടു ...
പിത്രത്വം നിഷേധിക്കപെട്ടു..
അനാഥരാവന്‍ വിധിക്കപെട്ട
നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന്റെ
ജാരസന്തതികള്‍ ...ഈ അക്ഷരങ്ങള്‍ "

Saturday, December 11, 2010

ചില പാഴ് കിനാവുകളിലോടെ നാളെയിലേക്ക് ഒരു യാത്ര


ഇന്നലെ ....
നിന്നെ പിരിഞ്ഞു പോകുന്ന എന്നെ ഓര്‍ത്തു മാത്രമായിരുന്നു
നീ വിലപിച്ചിരുന്നത്‌ ...

ഇന്ന് ....
എന്നെ എന്നന്നേക്കുമായി മറക്കാന്‍ നിന്നെ അനുവദിക്കില്ല എന്ന വാശിയോടെ
നിന്റെ വഴികളില്‍ വെറും ഒരു ദുശകുനം പോലെ ഞാന്‍.....

നാളെ .......
എനിക്കൊരു നക്ഷത്രം ആവണം ...
എവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാലും
നീ അറിയാതെ നിന്നെ കാണാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു നക്ഷത്രം ..

ചീകി ഒതുക്കിയ നിന്റെ മുടിയിഴകള്‍ ....
അലസമാക്കി നിന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനും ...
നിന്നെ ഒന്ന് ഇറുകി പുല്‍കാന്‍ തോന്നുമ്പോള്‍ ...
നിന്നിലേക്ക്‌ മാത്രമായി വീശാനും കഴിയുന്ന ഒരു തെക്കന്‍ കാറ്റ്...

രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളില്‍ ..
നിന്റെ ഉറക്കം കളയാന്‍ മാത്രം പൂക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു പാല പൂവ്

നിന്നോട് കിന്നാരം പറയാന്‍ തോന്നുമ്പോളൊക്കെയും ....
നിനക്ക് ചുറ്റും വട്ടം ഇട്ടു പറക്കാന്‍ കഴിയുന്ന സ്വര്‍ണ ചിറകുള്ള ഒരു പക്ഷി

റബര്‍ മരങ്ങള്‍ക്ക് ഇടയിലെ ...ശവ പറമ്പില്‍ ...
എന്റെ പേര്‍ കൊത്തിവെക്കുന്ന ദിനം വരെ ...
ഇന്നിനും നാളെക്കും ഇടയില്‍ ....
എനിക്കും നിനക്കും ഇടയില്‍ ....
ഇന്ന് ....ഞാന്‍ വെറുതെ സ്വപനം കാണാറുണ്ട് ...ഇങ്ങനെ ഒരു നാളെ

http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=27013054&tid=5547337703240687861
"ശ്രുതിലയം"
http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=95521351&tid=5547335895059456245

Monday, March 29, 2010

ഞാന്‍ ...നീ മറന്നവള്‍..


എനിക്കറിയാം...
നിഴല്‍ മാത്രം വീണ എന്റ്റെ ഈ വഴികളില്‍
ഇനി ഒരിക്കലും ...
നിന്റ്റെ നിഴല്‍ കൂടെ ഉണ്ടാവില്ലന്നു ...

എനിക്കറിയാം ..
ജീര്‍ണിച്ച ഈ പൂത്തോട്ടത്തിലെ
കാവല്ക്കാരിയുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് പ്പോലും
ഇനി ദുര്‍ഗന്തമേ ഉണ്ടാവു എന്ന്

എനിക്കറിയാം ...
എന്റ്റെ സ്വപനങളില്‍ വന്നു
ഇനീ നീ ഒരിക്കലും...
എന്നെ വിളിച്ചുണര്‍ത്തില്ലന്നു ...

എനിക്കറിയാം....
എന്റ്റെ പേനയില്‍ നിന്നും ഇനി ഒരിക്കലും...
ഒരു പ്രണയ കാവ്യവും ഉണ്ടാവില്ലന്നു ...

എനിക്കറിയാം....
നിന്റ്റെ കാല്‍പാദം
എന്റ്റെ മുറ്റത്തു പതിയുന്ന പാടുകളില്‍
എനിക്കിനി ഒന്ന് തലോടാന്‍ പോലുമാവില്ലാന്നു...

എന്ക്കിലും എനിക്കറിയാം...
എനിക്ക് മാത്രമറിയാം ...
ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിച്ചിരുന്നുവെന്ന് ...

എത്ര കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കി അടച്ചിട്ടും ..
ഞാന്‍ നിന്നെ കാണുന്നു ...
നിന്നെ മാത്രം കാണുന്നു...

എനിക്ക് കേള്‍ക്കാം ..
നിറ്റെ സ്വരം ..വളരെ അടുത്ത് ...

നീ എന്താണ് എന്റെ ഹ്രദയത്തോട് ഞാന്‍ അറിയാതെ
ഇങനെ പിറു പൊറുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്...??


"ശ്രുതിലയം"
http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=95521351&tid=5453114229664702709

കവിതകള്‍:
http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=27013054&tid=5453099141633107866

Wednesday, March 17, 2010

എനിക്ക് നഷ്ട്ടപെട്ടത് ..കവിതയോ ...പ്രണയമോ ..?

ഒരിക്കല്‍.... 
കവിതയെന്നാല്‍ .. 
എനിക്ക് പ്രണയമായിരുന്നു .. 
പ്രണയമെന്നാല്‍ കവിതയും... 

ഇന്ന് ... 
കവിതയെന്നാല്‍ .. 
എനിക്കത്... 
കടലാസ്സിലേക്ക് പകര്‍ത്തപെടാനാവാത്ത 
മനസ്സിന്റെ നോവാണ് ... 

എന്നും...കലപിലകൂട്ടി... 
പുറത്തേക്കു വരാന്‍ വിതുബിയിരുന്ന.... 
എന്റ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അക്ഷരങ്ങള്‍.. 
എനിക്കും കടലാസ്സിനുമിടയില്‍ ..ഇന്ന് .. 
എവിടെയോ പോയോളിച്ചിരിക്കുന്നു... 

പ്രണയമേ ..
എത്ര പെട്ടെന്നാണ് നീ ഒരിക്കല്‍ എന്നെ .. 
കവിയും..ഗായികയും ...നര്‍ത്തകിയും ..
പിന്നെ നിന്റ്റെ രാജകുമാരിയുമാക്കിയ്ത്.... 

എത്ര പെട്ടന്നാണ് ...പിന്നെ നീ എന്നെ ...
പടയാളികള്‍ക്ക് ഏല്‍പ്പിച്ചു കൊടുത്തതും
എന്റെ നെന്റിയില്‍ ആണി തറച്ചതും... 
എന്റെ തലയില്‍ മുള്‍കിരിടം അണിയിച്ചതും ...

പ്രണയമേ...
എനിക്കെന്റെ അക്ഷരങ്ങളെ 
നീ ഇന്ന് തിരികെ തരുക.. 
അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് ഇടയിലിരുന്നു 
ശ്വാസം മുട്ടുന്ന എന്റെ പ്രാണനും 
എന്റ്റെ പാദങ്ങള്‍ക്ക് 
അണിയാന്‍ കഴിയാതെ പോയ
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ചിലങ്കയുടെ ശബ്തവും... 
നീ എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ തിരികെ തരുക.... 

ചിന്നി ചിതറി കിടക്കുന്ന ..... 
ജീവനില്ലാത്ത .... 
എന്റെ അകഷരങ്ങളിലൂടെ എങ്ക്കിലും.. 
നിന്നെ പ്രണയിക്കാന്‍ ...
ഇപ്പോള്‍ നീ എന്നെ അനുവദിക്കുക..

Thursday, September 10, 2009

കവിത ഓണക്കോടിയായി തന്ന കൂട്ടുകാരന്..

പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരാ
അക്ഷരങ്ങളാല്‍ നീ തന്ന ഈ ഓണകോടി കൊണ്ട്
ഞാന്‍ എന്റ്റെ ഹ്രദയത്തെ പുതപ്പിക്കുന്നു

ഇതിലെ ഓരോ അക്ഷരത്തെയും
പൂത്തോട്ടത്തിലെ ഓരോ പൂവിന്റ്റെയും
പേരിട്ടു ഞാന്‍ വിളിക്കും

ഈ കവിതകൊണ്ട്‌
എന്റ്റെ ഹ്രദയത്തില്‍ ഞാന്‍ അങ്ങനെ
ഒരിക്കലും മായാത്ത ഒരു പൂക്കളം തീര്‍ക്കും..

ഇനിയുള്ള ഓരോ ഓണത്തിലും
നിലാവിനോടും നക്ഷത്രങ്ങളോടും
ഞാന്‍ പറഞ്ഞുകൊന്ടെയിരിക്കും
നീ തന്ന ഈ ഓണകൊടിയുടെ കഥ


http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=27013054&tid=5375377597916971963

ഇങനെയും ഒരു ഓണം...?? (ഒരു നുണ കഥയും ??)


എല്ലാവരും ഓണത്തെ കുറിച്ചു പറയുന്നു ...
കേട്ട് കേട്ട് എന്റ്റെ തലയ്ക്കു ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു..

ഓണത്തെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍ നുറു നാവുകള്‍ ഉള്ള
നാട്ടിലെ കൂട്ടുകാരിയെ എന്തിനോ മനപൂര്‍വ്വം
ഞാന്‍ ഒഴിവാക്കുന്നിപ്പോള്‍...

നീല കണ്ണുകളും ..സ്വര്‍ണ്ണ മുടിയും ഉള്ള കൂട്ടുകാരിയോട്
ഞാന്‍ എന്തോ ഓണത്തെക്കുറിച്ച് ഒന്നും ഇതുവരെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല ...

എന്ക്കിലും വീഞ്ഞിനെക്കാള്‍ മധുരം പായസത്തിനു ഉണ്ടെന്നു
ഓണത്തിന്റ്റെ അന്ന് അവളോട്‌ വെറുതെ തര്‍ക്കിക്കാനായി
എനിക്ക് ഇത്തിരി സമയം കണ്ടെത്തണം....

ഓണം ആഘോഷിക്കുന്ന
എല്ലാവരോടും ഉള്ള വാശി തീര്‍ക്കാന്‍ എന്നപ്പോലെ
പിന്നെ ആ മഞ്ഞുമലകളില്‍
ഇത്തിരിനേരം ആരും കാണാതെ എനിക്ക് ഒളിക്കണം...

പിന്നെ എല്ലാവരെയും അസുയപ്പെടുത്താന്‍.....
ഒരുപാടു വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു കഥ ഉണ്ടാക്കനമെനിക്ക് ...
അതുകേട്ട് ....നാട്ടില്‍ ഉള്ള കൂട്ടുകാരി അസ്സുയപെട്ടു പറയണം ...
ഞാന്‍ എന്ത് ഭാഗ്യവതി എന്ന്....

അവള്‍ മാത്രമോ....
എല്ലാവരെയുംകൊണ്ടും ..പറയിക്കും ഞാന്‍ ....
ഞാന്‍ എന്ത് ഭാഗ്യവതി എന്ന്....

അങ്ങനെ... നോക്കു...എനിക്കും ഒരു ഓണകഥ ഉണ്ടായതു....
അവസാനിച്ചിട്ടില്ല..
തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടേയിരിക്കും ഈ കഥ ..ഇങ്ങനെ...


http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=27013054&tid=5375867353060532469

Friday, September 4, 2009

.....പ്രണയം.....വെറുതെ ചില കുറിപ്പുകള്‍


''പിരിയുമ്പോള്‍ ഈറന്‍ അണിയാത്ത
എന്റ്റെ കണ്ണുകളില്‍ ഞാന്‍ ഒളിപ്പിച്ചത്
ഒരു സാഗരമെന്നു നീ തിരിച്ചറിയുമായിരുന്നു
ഒരിക്കല്‍ എന്ക്കിലും....
നീ എന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിരുന്നു എന്ക്കില്‍''
...........................
''ഞാന്‍ നിന്റ്റെ രാധ ആയിരുന്നില്ല..
നിന്റ്റെ ഗോപികമാരില്‍ ഒരാള്‍ പോലും
ആകുവാനുള്ള യോഗ്യതപ്പോലും
എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല....
രാമനെ എപ്പോളോ
അറിയാതെ പ്രണയിച്ചുപ്പോയ
ആ ശൂര്‍പ്പണക മാത്രമായിരുന്നു ഞാന്‍....
ആ ഞാന്‍ എന്ത് പ്രിതിക്ഷയായിരുന്നു
നിനക്ക് ബാക്കി താരേട്ടിയിരുന്നത്...??? ''
.........................
"പ്രണയം ഹൃദ്യമായമണ്ടത്തരമാണെന്ന് ..
എന്തിനാണ് നീ ആവര്‍ത്തിച്ച്
നിന്റ്റെ ഹ്രദയത്തെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌...
പ്രണയത്തിനു നിന്നെ തോല്പ്പിക്കാനായില്ലന്നു
നിനക്ക് സ്വയം വിശ്വസ്സിച്ച്‌ ആശ്വസിക്കാനോ...???"
......................
''ഒരിക്കലും കാണാത്ത നി്റ്റെ
കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങളില്‍
നോക്കി ഞാന്‍ കണ്ട സ്വപനങളിലോ ...
നീ എന്നോട് പറയാതെ പറഞ്ഞ വാക്കുകളിലോ എവിടെയായിരുന്നു ...
എനിക്കും നിനക്കുമിടയിലെ സത്യം
നാമറിയാതെ നമ്മള്‍ ഒളിപ്പിച്ചത് ....??'' .
.......................
''അല്ലയോ വഴി യാത്രക്കാര.. ...
നിനക്ക് എന്റ്റെ പ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് എന്തറിയാം..??
എന്റ്റെ പ്രിയന്‍ ഇല്ലാത്ത ഈ താഴ്വരയില്‍
ഞാന്‍ ഒരു വാടിയ ചെമ്പകംപോലെ എന്ക്കിലും
അവന്റ്റെ ഒരു നോട്ടം മതി ചുവന്ന റോസയുടെ ഇതളുകള്‍പ്പോലെഎന്റ്റെ മുഖം ചുവക്കാന്‍..
അവന്റ്റെ ഒരു വാക്ക് മതി ...എന്റ്റെ കണ്ണുകള്‍
നക്ഷത്രങ്ങളെപ്പോലെ തിളങ്ങാന്‍...
അവന്റ്റെ ഒരു നിശ്വസം മതി ....
എനിക്ക് ചുറ്റും മുല്ല പു‌വിന്റ്റെ
സുഗന്തം പരക്കാന്‍...................."
.........................
അല്ലയോ വഴി യാത്രക്കാര..
നീ അറിയുക......
"മുടിയഴിച്ച്, മുലപറിച്ച്
അഗ്നിനിര്‍ത്തമാടുന്നകണ്ണകിയെക്കുറിച്ച്
എഴുതുന്നതിനെക്കാള്‍ എനിക്കിഷ്ട്ടം
പുറത്തേക്കു വന്ന തേങലിനെ
നിശബ്ദമായി നെച്ചിലൊതുക്കി
പ്രിയനേ പുഞ്ചിരിച്ചു യാത്രയാക്കിയ
ഉര്‍മ്മിലയെ കുറിച്ച് എഴുതാനാണ് ..."
"എനിക്കിഷ്ട്ടം ...
സ്വത്തമാക്കുവാനാവില്ല എന്നറിഞിട്ടും
ഒരു ആയുസ്സ്‌ മുഴുവന്‍
കണ്ണന് വേണ്ടി നോമ്പ് നോറ്റ
ആ മീരയെ കുറിച്ച് എഴുതാനാണ് ... ".
........................
''പ്രണയം എന്ന ദെവിക സക്കല്‍പ്പത്തെ വ്യഭിച്ചരിച്ചവനെചാട്ടവാര്‍കൊണ്ട് അടിച്ചു
നെറ്റിയില്‍ ആണിയടിക്കാന്‍ നീ
അറച്ചുനില്‍ക്കുന്നിത്തോളം കാലം
നിനക്ക് എഴുതി തീര്‍ക്കാന്‍
ഒരു കവിതക്കുംഅത് വായിച്ചു
എനിക്ക് കരയാനും മാത്രമായി
മലാഘമാര്‍ ഇനിയും ഇവിടെ ഇങ്ങനെ...
ജനിച്ചു മരിച്ചുകൊണ്ടെയിരിക്കും....''.
............................
''പട്ടു മെത്തയിലേക്ക്
നിന്നെ അനയിച്ചതിനെ
നീ ഒരിക്കലും പ്രണയമെന്നു
വിളിക്കരുതേ.........
പ്രണയം ശരിരം തമ്മില്‍ ഉള്ള
കൂടി ചേരല്‍ അല്ല....അത്
അല്മാവുകള്‍ തമ്മില്‍ ഉള്ള
കൂടി ചേരലാണ്ന്നു ഞാന്‍ ഇനി
എങനെ നിനക്ക് പറഞ്ഞു തരും...??''
......................
''പ്രിയനേ....
നീ അത്ഭുതങ്ങള്‍ക്ക് കാതോര്‍ക്കുംപ്പോള്‍
ഞാന്‍ നിശ്ശബ്ദതയുടെ കന്യാവനങ്ങളില്‍
നിന്റ്റെ കല്പെരുമാറ്റത്തിനായി
കാതോര്‍ക്കുകയാണ്......
കിരാത കരുത്തിന്റെ വനാന്തരഗര്‍ഭത്തില്‍,
എന്റ്റെ കണ്ണുകള്‍ നിന്നെ മാത്രം തേടുകയാണ് ..
മരുപരപ്പിന്റെ സാന്ദ്രമൗനത്തില്‍....
ഞാന്‍ നിന്നില്‍ ലയിച്ചു ഇല്ലാതെയാവുകയാണ്...
................

Sunday, August 9, 2009

.....പ്രണയം.... എന്റ്റെ ഭ്രാന്തന്‍ ചിന്തകളിലൂടെ...

.....പ്രണയം.....

അര്‍ബുദംപ്പോലെ
അതിപ്പോള്‍ എന്റ്റെ മനസ്സിനെ കാര്‍ന്നു തിന്നുന്നു.....

കൊടിയ വിഷം പ്പോലെ
അത് എന്റ്റെ രെക്തത്തില്‍ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു....''


*********************************
നന്ദിതയോട്....

''നന്ദിത.....
ഈ ഇരുളില്‍

നിന്റ്റെ അക്ഷരങള്‍ എന്നില്‍ കത്തുകയാണ്‌
എനിക്ക് പറയുവാന്‍ ഉള്ളതൊക്കെയും

നിന്റ്റെ അക്ഷരങള്‍ പറയുന്നു

കൂട്ടുകാരി.....
നീ ഇപ്പോള്‍

എന്റ്റെ അരുകിലേക്ക്‌ വരുക..
ആ നനുത്ത വിരലുകളാല്‍

എന്നെ സ്പര്‍സ്സിക്കുക...

ഈ നിലാവ് മായും മുന്‍പേ
സൂര്യന്‍ ഉദിക്കും മുന്‍പേ
എന്നെയും...
നീ നിന്റ്റെ ആ ആകാശത്തിലെ
ഒരു നക്ഷത്രം മാത്രമാക്കുക.... "

**********************************
നിന്നോട്...

നിന്റ്റെ നിഴലായി...നിന്നോടൊപ്പം...
നീ അറിയാതെ...നിന്നെ പിന്തുടര്‍ന്നവള്‍
രാവിന്റ്റെ അവസാനത്തെ യാമത്തിലും...
നിന്റ്റെ കാല്‍പെരുമാറ്റത്തിനായിമാത്രം
കാതോര്‍ത്തിരുന്നവള്‍....

ഓരോ നിശ്വാസത്തിലും
നിന്നെ മാത്രം തേടിയിരുന്നവള്‍ ...
നീ അറിഞ്ഞില്ല....നീ അറിയില്ല....
ഒരിക്കലും സ്വന്തമാക്കുവാനവില്ലെന്നു
അറിഞ്ഞിട്ടും...കണ്ണന് വേണ്ടി
നോമ്പു നോറ്റ ആ മീരയെ...

************************************

....എന്നെ ശിക്ഷിക്കുക ....

പ്രണയമേ...,
നീ എന്റ്റെ കണ്ണുകളുടെ കാഴ്ച ഇല്ലാതെയാക്കി
എന്നെ എന്തിനു നീ സ്വാര്‍ത്തയാക്കി..?

കുറ്റബോധം എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നു..


എന്റ്റെ ആകാശത്തെ
ശുന്യമാക്കി ഇനി നിങള്‍
എന്നെ ഇരുളിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുക ...

എന്റ്റെ കാലുകളെ ചങലകള്‍ കൊണ്ട് ബെന്തിപ്പിക്കുക
കാഴ്ച നഷ്ട്ടപെട്ട എന്റ്റെ കണ്ണുകളെ ചൂഴ്ന്നെടുക്കുക
എന്നെ കല്ലുകള്‍ പെറുക്കി നിര്‍ത്താതെ എറിയുക

വേദന കൊണ്ട് ഞാന്‍ കരയാതിരിക്കാന്‍
എന്റ്റെ വായ് മൂടി കെട്ടുക...

എന്നെ ശിക്ഷിക്കുക....എന്നെ ശിക്ഷിക്കുക....


**************************************

...........................................
നീ ഇല്ലാത്ത ഈ താഴ്വരകള്‍ എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നു...
ഞാന്‍ നിന്നോട് യാചിക്കുന്നു ...
എന്റ്റെ ആല്മാവ് നിന്നോട് ഉറക്കെ ഉറക്കെ വിളിച്ചപേഷിക്കുന്നു
നീ തിരികെ വരുക....
എനിക്ക് എന്റ്റെ പ്രാണനെ തിരിച്ചു തരുക ...

******************************

''ഞാന്‍........
നിഴലിനെ പ്രണയിച്ച്‌..
നിഴലിനെ ഇറുകി പിടിക്കാന്‍ നോക്കി
നിഴലിനോട്‌ തോറ്റ് ...
നിഴലിനുമുന്നില്‍ എന്നേക്കുമായി വീണു പോയവള്‍...''

''പുലരുവോളം കാത്തിരുന്നിട്ടും
സൂര്യന്റെ ആദ്യത്തെ തലോടലില്‍
ഇല്ലാതെയാവാന്‍ വിധിക്കപെട്ട മഞ്ഞുതുള്ളി
പിന്നെയും .. പുനര്‍ജ്ജനിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു..
എന്നോടൊപ്പം...''

''ജീവനുള്ള ശരീരത്തില്‍
കൊന്ന് അടക്കം ചെയ്ത ആത്മാവ്‌
ഓരോ രാത്രിയിലും....
ഉയര്‍ത്തെഴുന്നേറ്റ്..., അലഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത്
ആ പാലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം തേടിയായിരുന്നുപ്പോലും..."

**************************************

http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5368076209559660442


Saturday, January 24, 2009

എന്‍റെ അജ്ഞാത ശത്രുവിന്...

എവിടെയാണു നീ ...?
നീ അറിയുന്നില്ലേ...
എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിന്നെ തിരയുന്നത്...

തിരക്കു പിടിച്ച നഗരത്തിലെ ,
ചീറിപ്പാഞ്ഞു വരുന്നൊരു വാഹനത്തില്‍ നിന്നും
പുറത്തേക്കു നീളുന്ന നിന്‍റെ കൈ‌കളില്‍
എന്‍റെ നെഞ്ചു തുളച്ചു കയറാനായി
നീ കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്ന നിന്റ്റെ സമ്മാനത്തെ...

വിജനമായ നാട്ടു വഴികളിലെ
കരിയിലകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും ,
ഞാനറിയാതെ എന്നെ പിന്തുടരുന്ന നീ
എന്റ്റെ കാല്‍പാദത്തിലേക്കായ്
സൂഷിക്കുന്ന നിന്റ്റെ വിഷ ചുംബനത്തെ...

സ്നേഹത്തിന്റ്റെ മധുരം കൂട്ടിക്കുഴച്ച്
നീയെനിക്കായി കരുതി വച്ചിരിക്കുന്ന
എന്‍റെ അവസാനത്തെ അത്തഴാത്തെ ...

നിലാവിനും രാവിനുമിടയില്‍...
തലയിണയില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി ..
സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നും നിദ്രയിലേക്കു-
വഴുതിമാറുന്ന നിമിഷങ്ങളിലെവിടെയോ
നീയുണ്ട് .....എനിക്കറിയാം ...

എനിക്കറിയാം....

http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5294993127466787061&start=1

Sunday, January 11, 2009

വെറുതെ ഒരു ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലിനു മാത്രമോ.... ഈ ഓര്‍മ്മ ദിനങ്ങള്‍ ?

എനിക്കറിയാം ...
നീ ഇന്നു‌ വരും....
എന്റെ ജനനം ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കാനായ് ..മരണവും
ഈ ശവകല്ലറയില്‍ ഒരു മെഴുകുതിരി നീ കത്തിക്കും ..
അടുത്തു കാണുന്ന കുഴിമാടത്തില്‍ നിന്നൊരു പൂവെടുത്ത് ,
ഈ മണ്‍കൂനയ്ക്ക് മുകളിലേയ്ക്ക് അലക്ഷ്യമായ് നീയിടും ...
പിന്നെ ...തിടുക്കത്തില്‍...തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ നീ നടന്നകലും...

നീ അറിയില്ല...
നീ കത്തിച്ച മെഴുകുതിരി അപ്പോഴും ഉരുകി..
എന്റെ കുഴിമാടത്തില്‍ നിന്നും ..
മണ്ണോടു ചേര്‍ന്ന എന്റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും...
മോചിക്കപ്പെടാത്ത എന്റെ ആത്മാവിലേക്കെന്ന് ....

നീ അറിയില്ല...മോക്ഷത്തിനായെന്ന പോലെ അപ്പോഴു-
മെന്റെ ആത്മാവ് തിരയുന്നത് ,
ആ കുഴിമാടത്തില്‍ നീയെറിഞ്ഞ പൂവില്‍ നിന്നും
നിന്റെ സുഗന്ധം മാത്രമെന്ന് ...

മോക്ഷം കാത്തുകിടക്കുന്ന ആത്മാവിനു-
കൂട്ടിരിക്കാന്‍വിധിക്കപെട്ടവളുടെ ....
അവസാനത്തെ അപേക്ഷയാണ് ...

നീ ,വരരുത് ..
മരിച്ചു പോയ ശരിരത്തില്‍ നിന്നും ..
അവശേഷിക്കുന്ന അത്മാവിനെ..
വെറുമൊരു നേര്‍ച്ചയ്ക്കായ് വിളിച്ചുണര്‍ത്താനായ് മാത്രം ..
ഇനിയും നീ വരരുത് ....

http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5290150234012967157&start=1

Saturday, November 1, 2008

എന്റ്റെ ആ കള്ള കാമുകനോട് ...

ഒരു പൂന്തോട്ടം ഒരുക്കി...ഞാന്‍ നിനക്കായീ ...
കാത്തിരിക്കുന്നു ...എന്നറിഞ്ഞിട്ടും
എന്‍ മുടിയില്‍ ...
ഒരു പൂ ഇറുത്തു ചൂടിക്കാതെ...
നിന്‍ നേര്‍ക്ക്‌ ഞാന്‍ ഒരു പൂ ഇറുത്തു-

നീട്ടുന്നതും കാത്തിരിക്കുന്നുവോ നീ...??

ആര്‍ത്തിരമ്പും കടലിന്‍ തിരമാലപോലെ
എന്‍ പ്രണയം നിന്നെ...
പിന്നെയും പിന്നെയും പുല്‍കുന്നതറിഞിട്ടും...
മുഖം വീര്‍പ്പിച്ചു നില്ക്കുന്നുവോ ... നീ
കൊതി തീരാത്തോര കുസൃതിയെപോലെ ....

വരുക നീ എന്‍ അരുകില്‍ ...
തരാം ഞാന്‍ ആ നെറുകയില്‍ ..
ആരും കാണാതെ ഒരു ചുംബനം ...
പിന്നെ പറയാം ഞാന്‍ ആ കാതില്‍ ....
ആരും കേള്‍ക്കാതെ ഒരു സ്വകാര്യം ....

പോകാം നമ്മുക്ക് ഈ നിലാവില്‍ ....
ദുരെ ആ നെല്ലി മരത്തിന്‍ ചുവട്ടില്‍ ...
നമ്മെ കാത്തിരിക്കുമാ ഒരായിരം നക്ഷ്ത്രങള്‍..
ഒളികണ്ണാല്‍ എന്നെ നോക്കുമ്പോള്‍ ...
ഞാന്‍ നിറുകയില്‍ തന്നൊരാ മുത്തം
തിരികെ തന്നു ഈ രാവ്‌ മായുവോളം ....
ഒളിപ്പിക്കുക എന്നെ നീ ആ നെഞ്ചില്‍......


http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5263692561159741685

Sunday, October 19, 2008

ഇതെന്‍ പ്രണയത്തിന്‍ സമവാക്യമോ ... ?

പ്രിയനേ....
എന്റെ പ്രണയം ..
ഇപ്പോള്‍ ഒരു അഗ്നിയായി
എന്നില്‍ ആളിക്കത്തുമ്പോള്‍ ,
എത്ര ദുരത്തായാലും
അതിറ്റെ തീജ്ജ്വാലയില്‍ നീയാണു -
രുകുന്നതെന്നു ഞാന്‍ കാണുന്നു .

എന്റെ പ്രണയം ,
അതെന്നില്‍ ചിലനേരമൊരു കൊടുങ്കാറ്റായ്
ആഞ്ഞു വീശപ്പെടുമ്പോള്‍ ...
നീയെന്ന വന്‍ മരത്തിന്റെ ഇലകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്നതും,
നിന്റെ വേരുകള്‍....പറിച്ചെറിയപ്പെടുന്നതും ,
നീ നിന്നാടിയുലയുന്നതും ഞാന്‍ കാണുന്നു...

എന്റെ പ്രണയം...
ചിലപ്പോള്‍ അതെന്നിലൊരു പെരുമഴയായി
പെയിതിറങ്ങുമ്പോള്‍ ,
നിനക്കു ചുറ്റുമാണിപ്പോള്‍ അതൊരു
പ്രളയം സൃഷ്ടിക്കുന്നതെന്നും ഞാന്‍ അറിയുന്നു ...

പ്രിയനേ....
നിന്റ്റെ മനസ്സില്‍ നീയടക്കി വെയ്ക്കുന്ന
തേങ്ങലിന്റെ കരടുകളാണോ
കാറ്റിലെന്റെ കണ്ണുകള്‍ കലക്കുന്നതെന്നും ,
നീയടക്കിവെയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന സാഗരമാണോ
എന്റ്റെ കവിള്‍ത്തടത്തിലുടെ അപ്പോഴൊഴുകുന്നതെന്നും ,
ഞാനിപ്പോള്‍ ഭയപ്പെടുന്നു ....

എങ്കിലും ഞാനിപ്പോള്‍ ചിരിക്കാറുണ്ട് ....
കാരണമില്ലാതെ ... ഒരു ഭ്രാന്തിയെപ്പോലെ ...

ആശ്വസിക്കട്ടെ ഞാനപ്പോള്‍ ,
ദുരെയെവിടെയോ ഇരുന്നു എന്നെ -
യോര്‍ത്തു പുറത്തേയ്ക്കു വന്നൊരു
പൊട്ടിച്ചിരി ...
നീയൊരു പക്ഷേ ...
ഒരു പുഞ്ചിരിയില്‍ ഒതുക്കിയതാവാമെന്നോര്‍ത്ത് ...

http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5258756441145794805&na=1&nst=1

Monday, October 6, 2008

**എന്റെ അജ്ഞാത കാമുകന്**

ഒരിക്കല്‍..,
അന്ന്‌, എനിക്കു മാത്രമായി പള്ളി മണികള്‍ മുഴങ്ങും ...
അന്നു വീശുന്ന കാറ്റിനെന്റെ സുഗന്ധമുണ്ടാകും ....
അന്നു‌ പക്ഷികള്‍ പാടുന്നതെനിക്കു വേണ്ടി മാത്രമാകും ....

അന്ന്...എന്റ്റെ പ്രിയപെട്ടവനെ ...നീ വരുക
ഉയര്‍ന്നു കേള്‍ക്കുന്ന വിലാപങ്ങളും...
ചുറ്റുമുള്ള ആള്‍ക്കൂട്ടവും കാര്യമാക്കാതെ ,
എന്നരികിലേക്കു നീ നടന്നു വരിക ....
വെളുത്ത വസ്ത്രത്തിനുള്ളിലന്നു -
ഞാനൊരു മണവാട്ടിയെപോലെ സുന്ദരിയായിരിക്കും

എന്റ്റെ അരുകില്‍ വന്നെന്റെ
കൈവിരലുകളില്‍ നീ മുറുകെ പിടിക്കുക ...
ഇത്തിരി നേരം...
ഇത്തിരി നേരം മാത്രം മതി ....

നിന്റ്റെ വിരലിന്‍ ചൂടെന്റെ -
നനുത്ത വിരലില്‍ പതിയുന്ന നിമിഷം...
ആ...നിമിഷം...
എന്റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നുമെന്നാത്മാവ്
നിന്നെ വാരി പുണരുന്നത് നീയറിയും ...

ഇനി നീ .....വരൂ ...
നമുക്കീ തിരക്കില്‍ നിന്നും ,
വിലാപങ്ങളുടെ മത്സരങ്ങളില്‍ നിന്നും മാറി നിന്ന് ,
ഇവിടെ നടക്കുന്നതൊക്കെയും കാണാം....
അല്ലെങ്കിലും ...ഇനിയും...
ഇവിടെ ഇങ്ങനെ നിന്നാല്‍ ..പല കണ്ണുകളിലും ...
നീയാരെന്ന ചോദ്യമുണ്ടാവും ....
ഉത്തരം പറയാനാവാതെ
നീ വിഷമിക്കുന്നതെനിക്ക് കാണേണ്ട....

നോക്കൂ...,
പറയാനൊരുപാടുണ്ടെനിക്ക് ....
എത്രയോ കാലമായെന്നോ ഞാനീ ദിവസം
സ്വപ്നം കണ്ടു ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്...
കാണുന്നില്ലേ നീ ....
എനിക്ക് ചുറ്റും....കരഞ്ഞു വീര്‍ത്ത
കണ്ണുകളുമായിരുന്ന് വിലപിക്കുന്നവരെ ?
എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴത്തെക്കുറിച്ച്...
പറയാന്‍ മത്സരിക്കുന്നവരെ ...?
പിന്നെ എന്റെ നഷ്ടത്തെ ....
ആഘോഷമാക്കാന്‍ നോക്കുന്നവരെ... ?

എന്നെ....
കൈപിടിച്ചു പന്തലിലേക്കു ഇറക്കാന്‍ നേരം...
നിറുകയില്‍ ചുംബിചൊരുപാടുപേര്‍
എന്നെ യാത്രയാക്കാന്‍ തുടങ്ങും....
ആ തിരക്കിലേക്ക് നീ നോക്കേണ്ട....
അവരൊക്കെ ആദ്യമായിട്ടെന്നെ
ചുംബിക്കുന്നവരോ...അല്ലെങ്കില്‍ ....
എന്നെ ചുംബിക്കാന്‍ മറന്നു പോയവരോയൊക്കെയാണ് ...

ഇനി ഇവരുടെയൊപ്പം നമുക്കും പോകാം ...
ഇവരില്‍ പലരും തിടുക്കത്തിലാണ്...
എന്നെ പറഞ്ഞു വിട്ടിട്ടിവര്‍ക്ക് ....
ചെയ്യ്തു തീര്‍ക്കാന്‍
ഒരുപാടു കാര്യ ങ്ങളുണ്ട് ....

എങ്കിലും ....നിശബ്ദമായി
നിന്നോടൊപ്പം....ആ റബ്ബര്‍ തോട്ടത്തിലുടെ നടക്കുമ്പോള്‍ ....
ഞാനറിയും.....നിന്റ്റെ മൗനം....അതിന്റ്റെ ഭാഷ...
അല്ലെങ്കിലും ...നമുക്കിടയില്‍ വാക്കുകളുടെ ആവശ്യം
ഒരിക്കലുമുണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ......അല്ലേ..?

നീ കണ്ടോ..
മനോഹരമായി അലങ്കരിക്കപെട്ട എന്റെ മണിയറ ..
കത്തുന്ന മെഴുകുതിരികള്‍ക്ക് നടുവില്‍ ,
വില കൂടിയ പൂക്കള്‍ക്കിടയില്‍ ,
ഇതാ എനിക്കുള്ള അവസാനത്തെ സമ്മാനങ്ങള്‍
ചുംബനത്തിലൂടെ തന്നു തീര്‍ക്കുന്നെല്ലാരും....
വേണ്ട ...
നീയതിന്റെ അരുകിലേക്ക്‌ പോലും പോകേണ്ട....
എനിക്കിഷ്ടമല്ല ....
നീയപ്പോള്‍ ....അവിടെ.....
അതിന്റെയരുകില്‍ ഉണ്ടാവുന്നത് ....

നീ മാറി നില്ക്കുക.....
നിന്റ്റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ദൂരെയല്ലാത്ത അകലത്തില്‍....

ഞാനെന്ന മണവാട്ടിയെ
ആ മണിയറയിലടച്ചവസാനമായി
തരാനുള്ളതും തന്ന്....
ഇതാ ഓരോരുത്തരായി പോയി തുടങ്ങുന്നു .....
ഒരാഗ്രഹമേയുള്ളു എനിക്കിപ്പോള്‍ ...
അവസാനത്തെ ആളുമിപ്പോള്‍ പോകും ....
അതുവരെ നീ പോവരുത്
എന്നരുകില്‍ നിന്നു...
അന്ന്...
അവസാനമായി പോകുന്നത്
നീയായിരിക്കണം.....

ഇത്തിരി നേരം..
ഇത്തിരി നേരം... ഇനി വരൂ...
ആ മണിയറക്കു മുന്നില്‍ ....എന്നരുകില്‍....
ഒന്നും പറയേണ്ട ....വെറുതേ....
വെറുതേ ....

നോക്കൂ..
എന്തിനേ ....നിന്‍ കണ്ണുകളിപ്പോള്‍ നിറയുന്നതും....
നീ കരയുന്നതും ....
കരയാനറിയാത്ത എന്റെ ചെറുക്കാ ....
ഇപ്പോഴെങ്കിലും.....നീ....
എനിക്ക് വേണ്ടി ഉറക്കെയൊന്നു‌ കരയുക .
ഒന്നും നഷ്ടമായിരുന്നില്ല
എന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ സന്തോഷത്തിലെങ്കിലും
നീയപ്പോള്‍ ഉറക്കെ കരയുക......

ഇനി നീ ......
ആ വിരലുകള്‍ കൊണ്ട്....
ആ മണിയറയില്‍.....ഒന്നു തൊടുക.....
എന്നിട്ട്.....
എന്നിട്ട്.....
ഇനി നീ ........പൊയ് കൊള്‍ക

പോകുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞു നടന്നു തുടങ്ങിയിട്ട് ,
പോകാതെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നുവോ....?
എന്തിനേ ...??
ഞാന്‍ തടയാത്തത് എന്തിനെന്നാണോ ??
പോവരുതെന്നു പറഞ്ഞ്...ഞാന്‍
കരയുന്നോയെന്നു അറിയാനാണോ??
ഞാന്‍ എന്തേ ഒരു കോമാളിയെപ്പോലെ....
വട്ടുകള്‍ പറഞ്ഞ് ....
കുറച്ചു നേരം കൂടി നിന്നെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍
നോക്കാത്തതെന്നു ഓര്‍ത്താണോ??

അറിയില്ലേ .....
ഞാന്‍ ഉറങ്ങിപ്പോയി.....
എന്റെ ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികളുടെ
അവസാനമല്ലേയിന്ന് ...
എപ്പോഴോ ...
നിന്നരുകില്‍ ഇരുന്നു ....
നിന്നോടൊപ്പം.....
ഏത് നിമിഷമാണെന്നറിയില്ല...
ഏതോ ഒരു നിമിഷം....
ഉറങ്ങിപ്പോയീ ഞാന്‍...

തിമിര്‍ത്തു പെയ്യുകയാണ് മഴ
ഇപ്പോള്‍....
നിന്നെ നനയിച്ചു ....
ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ..

അറിഞ്ഞില്ല അല്ലേ....
നീ....

http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5253988091144364277

Sunday, October 5, 2008

ചില പെണ്‍ ജീവിതങ്ങള്‍...

കണക്കിഷ്ടമായിരുന്നു അന്ന് ....
എങ്ങനെ കൂട്ടിയാലും,
ഹരിച്ചാലും,ഗുണിച്ചാലും..
കിട്ടുന്ന ഉത്തരങ്ങള്‍ ..
അക്കങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നിലൊരിക്കലും
തോല്‍ക്കാന്‍ തയ്യാറായിരുന്നില്ല..
ഓരോ ഉത്തരവും...വിജയം മാത്രം ....

എന്നിട്ടും...
ഒരിക്കല്‍...എവിടെയോ ഒരു കണക്കു തെറ്റി.....
ഏതോ ഒരക്കം ചതിച്ചു .....
പിന്നിട്.. കൂട്ടലും കുറയ്ക്കലും
ഗുണനവും ഹരണവും എല്ലാം
ആ ഒരു ഒറ്റക്കണക്കിലെ
ഉത്തരം മാത്രം തേടി ....അവള്‍

കുടുക്കുകളഴിക്കാന്‍
എന്തായിരുന്നുവെന്നോ മിടുക്ക് അന്ന് ....
എങ്ങനെ കൂട്ടിക്കെട്ടിയാലും
ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടേതു കുടുക്കും
അഴിച്ചെടുക്കുമ്പോള്‍ മുഖത്ത്‌ വിജയിയുടെ ഭാവം....

എന്നിട്ടും .....
കഴുത്തില്‍ വീണൊരു കുടുക്ക് മാത്രം
തോല്പിച്ചു കളഞ്ഞു...
അഴിക്കാനാവാതെ...
മുറുകി മുറുകി ....ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു ..
ഇപ്പോള്‍ ... ആ ഒരു കുടുക്ക് മാത്രം ...
വീണ്ടും.... വീണ്ടും അഴിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്‌... മറ്റുഒരുവള്‍....

മനോഹരമായി വരക്കുമായിരുന്നു...അന്ന്..
നിഴലിനെ മാത്രം നോക്കി ...
മനകണ്ണില്‍ ജീവന്‍ നല്‍കി വരച്ചപ്പോള്‍....
ഭാവനയിലെ രൂപത്തിനു പോലും
ജീവനുണ്ടായതുപോലെ ...

എന്നിട്ടും...
ഒരിക്കല്‍... സ്വന്തം രൂപം
വരച്ചപ്പോള്‍ അറിയാതെ
കൈതട്ടി വീണുപോയീ
ഒരു തുള്ളി മഷി ....
ഇപ്പോള്‍ ആകെ വികൃതമായ
സ്വന്തം ചിത്രവുമായി മായ്ക്കാന്‍ നോക്കി...
വീണ്ടും വീണ്ടും വരയ്ക്കാന്‍ നോക്കി ...അവളും....

ഒരുപാടു സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നിന്ന് ...ജീവിതം ...
ഒരു സ്വപ്നത്തിലേക്കു മാത്രമുള്ള
ഒരു യാത്രയായി മാറുമ്പോള്‍
അതിനെയാകും ആരോ, എന്നോ വിധിയെന്നു വിളിച്ചത്

ഓരോ ജന്മത്തിനും...ഓരോ യാത്രയ്ക്കും ...
ഓരോ നിയോഗം ...അല്ലേ ?


http://www.orkut.com/Main#CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5262903751761125621&start=1

Sunday, August 31, 2008

എന്റെ കോട്ടയം

എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കോട്ടയമേ ....
ഇതെന്റെ നിന്നോടുള്ള അവസാനിക്കാത്ത
പ്രണയത്തിന്റെ ഏറ്റു പറച്ചിലാണ്
എന്നെത്തന്നെ മറന്നു നിന്നെ ഞാന്‍
പ്രണയിച്ചിരുന്നുവെന്ന സത്യം ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നത് ......
എല്ലാ പ്രേമങ്ങളിലെയും ദുര്‍വിധി പോലെ...
നിന്നില്‍ നിന്നുമുള്ള എന്റെ വിരഹത്തിന്റെ
നാളുകളില്‍ത്തന്നെയായിരുന്നു ........

പ്രഭാതങളില്‍ എന്നെ വിളിച്ചുണര്‍ത്തിയിരുന്ന ...
നിന്റെയാ പള്ളി മണികളെ ഞാന്‍
എന്തു മാത്രം സ്നേഹിച്ചിരുന്നുവെന്നോ....??

അന്ന് , ആ റബ്ബര്‍ തോട്ടങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ നിഴല്‍
വീണ വഴികളിലെ ഭയാനകമായ നിശബ്ദതയെ ...
ഞാന്‍ ഭയക്കുകയായിരുന്നില്ലാ ....
നിഴലുകള്‍ക്കിടയിലുടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന
സൂര്യകിരണങ്ങള്‍ എനിക്കു സമ്മാനിച്ച കൌതുകത്തെ
ഞാനൊരുപാടു വിസ്മയത്തോടെ
നോക്കിക്കാണുകയായിരുന്നു‌വെന്ന് നീയറിയുക .......

നിന്നെ പിരിയുമ്പോള്‍ ഒരിക്കലും ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല
എനിക്ക് നഷ്ട്ടപെടുന്നതെന്തെന്നു ....
അന്നു‌ ഞാനടച്ചു വെച്ചൊരു പുസ്തകത്തില്‍ മാനം കാണാതെ
ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചൊരു മയില്‍ പീലി ....
ഇന്നും എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാകുമോ ?

അറിയില്ലാ .....
എങ്കിലും ... ഒന്നറിയാം എനിക്കിന്ന് ....
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കോട്ടയമേ ...
ഞാന്‍ തിരികെ വരും...
ഒരിക്കല്‍............
അന്ന് , എനിക്കു മാത്രമായീ പള്ളി മണികള്‍ മുഴങ്ങും ...
അന്നു‌ വീശുന്ന കാറ്റിനെന്റെ സുഗന്ധമുണ്ടാകും ....
അന്നു‌ പക്ഷികള്‍ പാടുന്നതെനിക്കു വേണ്ടി മാത്രമാകും ....

അന്നു‌ പുറത്തു തിമര്‍ത്തു പെയ്യുന്ന മഴയില്‍ ..
നിന്റെ കരവലയത്തില്‍ നിന്നും കുതറി മാറാനാകാതെ ....
നിന്റെ നെഞ്ചോടു ഞാന്‍ എന്നെന്നേക്കുമായി ചേരുന്നത് നീയറിയും
എന്റെ ഉടയാടകള്‍ ഓരോന്നായി നീ സ്വന്തമാക്കുമ്പോഴും ....
അന്നെന്റെ മുഖത്ത് പരിഭവം ഉണ്ടാകില്ല ......

അന്ന്‌ ...
അന്നു‌ നീയെന്റെ പ്രണയം അറിയും...
പിന്നീടൊരിക്കലും ...നിന്നില്‍ നിന്നു‌ വേര്‍പിരിയാനാകാത്ത വിധം
നിന്നില്‍ ഞാനലിഞ്ഞലിഞ്ഞു ചേരും ....

ആത്മാവു‌ നഷ്ടപ്പെട്ട എന്‍ ശരീരത്തില്‍ ....
അവശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന മുഴവന്‍ പ്രണയവും
ഇനി നിനക്കു‌ മാത്രമാണ്‌ അവകാശപെട്ടതെന്നു‌
ഞാനിതാ എഴുതി വയ്ക്കുന്നു......


http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5240798886528475381

മാഞ്ഞു പോകും എന്‍ നിഴലെ....ഇതു എന്‍ ശൂന്യതക്ക് മുന്‍പ്പ് നിനക്കായീ


എന്റെ വിളക്കിലെ ,
അവസാനത്തെ തിരി നാളമിതാ ആളിക്കത്തുന്നു ....
എരിഞ്ഞടങ്ങുവാനിനി നിമിഷങ്ങള്‍ മാത്രം....
എന്നെ ഇരുളിന് സമ്മാനിച്ച്‌ ,
നീ പോകുമ്പോള്‍....എടുത്തു കൊള്‍കയീ ഓട്ടുവിളക്ക് ....
എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ ഉരുക്കിയൊഴിച്ചു എത്രയോ വട്ടം
കെടാതെ സൂക്ഷിച്ചതാണ് ഞാനിതെന്നറിയുന്നുവോ ....നീ ?

എന്റെ പൂന്തോട്ടത്തിലെ ,
അവസാനത്തെ പൂവുമിതാ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്നു ..
സുഗന്ധമില്ലാത്ത ... നിറം മങ്ങി …കൊഷിഞ്ഞു വീണ
ആ പൂവെടുത്തു കൊള്ളാന്‍ ഞാന്‍ പറയില്ല നിന്നോട്…
എങ്കിലും നീയറിയുക
വേരുകളില്ലാത്ത ചെടിയാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും,
എന്റെ കണ്ണുനീരൊഴിച്ചാണ് ഞാനതിനെ നട്ടു വളര്‍ത്തിയിരുന്നതെന്ന്.....

ഇതാ എന്റെ പേനയിലെ ,
അവസാന തുള്ളി മഷിയും
നിനക്കു വേണ്ടി അക്ഷരങ്ങളായി മാറുന്നു …..
നിനക്ക് ആശ്വസിക്കാം …
ഇനിയുമെന്റെ വിലാപങ്ങള്‍ അക്ഷരങ്ങളായി
നിന്നെ നോക്കി നിലവിളിക്കില്ല എന്നോര്‍ത്ത് …
എങ്കിലും അറിയുക നീ …. എന്റെ ഓരോ തുള്ളി കണ്ണുനീരുമാണ്
നിനക്കുള്ള ഓരോ അക്ഷരങ്ങളായി കടലാസ്സില്‍ പകര്‍ത്തപ്പെട്ടതെന്ന് ....

കരയരുതെന്നു പറഞ്ഞു…നീ പോകുമ്പൊള്‍ ,
അറിയുക ….ഇനി ഞാന്‍ കരയില്ലാ .
കണ്ണുനീര്‍ ഒഴിച്ച് കത്തിച്ച വിളക്കുമായി
കാത്തിരിക്കാന്‍ എനിക്കിനി ആരുണ്ട്‌ ...?

ജീര്‍ണിച്ച ഈ പൂന്തോട്ടത്തിന്റെ ഇരുളില്‍ …
ഇനി എന്തിനെന്റെ കണ്ണുനീര്‍ ...?
തെറ്റുകള്‍ നിറഞ്ഞൊരീ അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
ഞാനെന്റെ മുഖം എന്നെന്നേയ്ക്കുമായി ഒളിപ്പിച്ചു കൊള്ളാം

എങ്കിലുമൊരാഗ്രഹം മാത്രം ബാക്കിയാകുന്നു ...
എന്റെ പ്രിയപെട്ടവനേ …. നിന്നെ ഇറുകെ പിടിച്ച്‌ …
അവസാനത്തെ യാത്രയ്ക്കു മുമ്പെങ്കിലും
എനിക്കൊന്നുറക്കെ കരയുവാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ ...

Saturday, July 19, 2008

"പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു നിന്നെ ഞാന്‍ ആരോരും അറിയാതെ"

എണ്റ്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു..
നിണ്റ്റെ വിരലുകളില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌
അസ്തമിക്കുന്ന സൂര്യനെ കാണുവാന്‍ എനിക്ക്‌
കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില്‍ എന്ന്‌ ഞാന്‍ ആശിച്ചിരുന്നു.

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയെ നീ വാരിപ്പുണരുമ്പോള്‍
കൊച്ചുകുട്ടിയെപ്പോലെ നിന്നെ ശാസിച്ച്‌
എണ്റ്റെ സാരി തലപ്പുകൊണ്ട്‌ നിണ്റ്റെ
തലയും... മുഖവും തുടക്കാന്‍ ഒരുവട്ടമെങ്കിലും
എനിക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിലെന്നും ഞാനാശിച്ചിരുന്നു...

പിന്നെ.. കലപിലകൂട്ടി നിന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ച്‌
ആ ദേഷ്യം കണ്ട്‌ നിന്നെ കൊഞ്ഞനം കുത്തിക്കാണിച്ച്‌
നിണ്റ്റെ കൈയ്യെത്താവുന്ന ദൂരത്തില്‍ നിന്നും
ഓടി ഒളിക്കുന്നതും...
എന്നും എണ്റ്റെ പകല്‍ സ്വപ്നങ്ങളില്‍
ഒരു കുസ്യതി ചിരിയോടെ ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു...

നീ ഒരിക്കലും അറിഞ്ഞില്ല... നിണ്റ്റെ വാക്കുകള്‍
എനിക്ക്‌ സമ്മാനിച്ച്തതൊക്കെയും എന്താണെന്ന്‌..
എണ്റ്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ പോലും...
ഞാന്‍ നേരിട്ടുകാണാത്ത നിണ്റ്റെ കണ്ണുകളുടെ നോട്ടം
എന്നെ ലജ്ജാവതിയാക്കിയിരുന്നു...

എണ്റ്റെ ആ മുഖം നീ കാണാതെയിരിക്കാനായി
നിണ്റ്റെ നെഞ്ചില്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഒളിപ്പിച്ചുവെക്കാന്‍
എനിക്കുകഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നും ഞാന്‍ ആശിച്ചിരുന്നു.

നീ കേള്‍ക്കാതെ നിന്നോടുള്ള എണ്റ്റെ പരിഭവങ്ങള്‍
നിണ്റ്റെ ഹ്യദയത്തിണ്റ്റെ സ്പന്ദനങ്ങളെ എങ്കില്‍
ഞാനപ്പോള്‍ഉറപ്പായും അറിയിക്കുമായിരുന്നു...

പിന്നെ കടല്‍ത്തീരത്തെ വീണ്ടും വീണ്ടും കൊതിയോടെ പുല്‍കുന്ന
തിരമാലകളെ നോക്കി ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ നിണ്റ്റെ കാതില്‍ പറയുമായിരുന്നു..

"നോക്കൂ ആ തിരകള്‍.. നീയാകുന്ന തീരത്തെ പുല്‍കുന്ന
ഞാനാണ്‌ ആ തിരമാലകള്‍..എന്ന് "


കവിതകള്‍
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=൨൫൬൮൯൫൧൬൦൬൩൦൧൮൭൬൪൬൯

"ശ്രുതിലയം"
http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?cmm=95521351&tid=5451212194807734517

Thursday, July 10, 2008

തെരുവിന്റെ പെണ്‍കുട്ടി

നഷ്ടപ്പെട്ട ആത്മാവുകളെ
തേടിയലഞ്ഞ രാത്രികളിലാണ്
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അവള്‍ക്കു കൂട്ടുകാരായത് ...

മനോഹരമായ ഇതളുകളും , സുഗന്ധവുമായി
പുഴയരുകില്‍ കണ്ടൊരു കാട്ടുപൂവ് ...
മുടിയില്‍ ചൂടാന്‍ വാശി പിടിച്ച രാത്രിയിലാണ്
അവളുടെ നീളന്‍ ചുരുള്‍മുടി മുറിച്ചെറിയപ്പെട്ടത്‌ ...

സ്വയം മറന്നു മഴവില്ലാസ്വദിച്ചു നിന്ന
ആ വൈകുന്നേരമാണവളുടെ ശരീരത്തില്‍
മഴവില്ലു പോലെ വിരല്‍ കൊണ്ടു
അടയാളങ്ങള്‍ സമ്മാനിക്കപ്പെട്ടത്‌ ....

ഒരു മുല്ലപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധം സമ്മാനിച്ച്
ഒരു പുലരിയില്‍ തഴുകി പോയ ഇളം കാറ്റിനോട്
സ്വകാര്യം പറഞ്ഞതിനാണ് ...ഒരു രാത്രി മുഴുവന്‍
അവള്‍ തനിച്ചു മുല്ലപ്പൂവ് തേടിയലഞ്ഞത്‌ ...

ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത വര്‍ണ്ണ ചിറകുള്ള തുവലുകളുമായി...
അന്ന് , ആകാശത്തു കൂടെ പറന്നുപോയ
ഒരു പക്ഷിയെ നോക്കി നിന്ന രാത്രിയിലാണ്
അവളുടെ മുറിയില്‍ കഴുകന്മാര്‍ പറന്നിറങ്ങിയത് ...

ഒരു വേനല്‍ കാലത്ത് പെയ്ത പുതുമഴയില്‍
അറിയാതെ ചുണ്ടിനെ നനയിച്ച ആ മഴത്തുള്ളിയുടെ
നനവ് മായും മുന്‍പേ ആയിരുന്നു അവള്‍
സ്വന്തം രക്തത്തിന്റെ രുചിയും ആദ്യമായറിഞ്ഞതു.....

അസ്തമിക്കരുതെന്നു പറയാന്‍ കഴിയാതെ പോയ
സൂര്യനെ പ്രണയിച്ചതിനു ശേഷമാണവള്‍
അക്ഷരങളെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചതും
വിഷം തുപ്പുന്ന അണലിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ പെറ്റു പെരുകിയതും ...


http://www.orkut.co.in/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5221261621464850677&start=1

Sunday, July 6, 2008

ആരു നീ......


ചോദിക്കുന്നു ആരു നീയെന്നു ....ആരൊക്കെയോ എന്നോടിന്നു ...
ചോദിക്കുന്നു എന്‍ മനസ്സുമെന്നോട് .. ആരായിരുന്നു എനിക്ക് നീയെന്നു ...

ഞാനൊരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത വര്‍ണ്ണ ചിറകുള്ള തുവലുകളുമായി,
അന്ന് ആകാശത്തുകൂടെ പറന്നകന്നൊരു പക്ഷിയായിരുന്നുവോ നീ ...

മനോഹരമായ ഇതളുകളും ...സുഗന്ധവുമായി പുഴയരുകില്‍
ഞാനൊരിക്കല്‍ കണ്ടൊരു കാട്ടുപൂവ് ആയിരുന്നുവോ നീ ...

നിലാവുള്ള രാത്രികളില്‍ ഞാന്‍ നോക്കിയപ്പോഴോക്കെയും
എന്നെ കണ്ണു ചിമ്മി കാണിച്ച , എനിക്കേറ്റവുമിഷ്ട പ്പെട്ട
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നക്ഷത്രമായിരുന്നുവോ നീ .....

തനിച്ചായ ഒരു വൈകുന്നേരം ...സ്വയം മറന്നു ഞാന്‍
ആസ്വദിച്ചു നിന്ന മഴവില്ലായിരുന്നുവോ നീ...

ഒരു മുല്ലപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധമെനിക്കു സമ്മാനിച്ച്‌ ഒരു പുലരിയില്‍
എന്നെ താഴുകിപ്പോയൊരു ഇളംകാറ്റായിരുന്നുവോ നീ....

ഒരു വേനല്‍ കാലത്ത് ...പെയ്ത പുതുമഴയില്‍ ...
അറിയാതെ എന്റെ ചുണ്ടിനെ നനയിച്ചൊരാ മഴത്തുള്ളിയായിരുന്നുവോ നീ ...

അസ്തമിക്കരുത് എന്നെനിക്കു പറയാന്‍ കഴിയാതെ പോയ....
എനിക്ക് മുന്നില്‍ അസ്തമിക്കാതിരിയ്ക്കുവാന്‍ കഴിയാതെ പോയ....
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സൂര്യന്‍ തന്നെയായിരുന്നുവോ നീ .......

എന്റെ നെഞ്ചില്‍ ഞാനൊളിപ്പിച്ച പ്രണയത്തെ ....
ഞാനറിയാതെ എന്നില്‍ നിന്നും ...പിടിച്ചു വാങ്ങിയ നീ ....
നീയെനിക്ക് ആരായിരുന്നു .....
പറയു‌ നീയെന്നോട്‌ ...പറയട്ടെ ഞാനീ ലോകത്തോട്‌.....

Thursday, June 26, 2008

മരണം തേടിയുള്ള നിലവ്വിളികള്‍......

ഇപ്പോള്‍ വീശിയ കാറ്റിന് ...മരണത്തിന്റെ മണം ...
മരിച്ചെന്നു കരുതി പെട്ടിയിലടക്കപ്പെട്ടു
കല്ലറയ്ക്കുള്ളില്‍ പോയിക്കിടക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടവന്റെ...
അവസാന ശ്വാസത്തിന്നു വേണ്ടിയുള്ള വെപ്രാളം ....

അവന്റെ നെഞ്ചില്‍ കിടന്ന്‌ ഞെരിഞ്ഞമരുന്ന
പൂക്കളുടെ തീക്ഷ്ണമായ ഗന്ധം...

കുഴിവെട്ടി മൂടിയ ശരിരത്തില്‍
അവശേഷിച്ചൊരു ജീവന്‍ ....
സ്വയം മരിക്കാനറിയാതെ
അലറി വിളിച്ചു അപേഷിക്കുന്നു ....
'കൊന്നു തരു‌' എന്ന് ....

കടലിലെ ആഴങ്ങളില്‍ ....
മരിച്ചു കിടക്കുന്നവനെ തേടി ...പോയോരു ജീവന്‍
കരയില്‍ തിരിച്ചെത്താനോ ..കടലിന്റെ ആഴങ്ങളില്‍
ചെന്നു പതിക്കാനോ ആകാതലയുമ്പോള്‍ ...

ചിതയിലെരിഞ്ഞു തുടങ്ങും മുന്‍പേ
ഉയര്‍ത്തെഴുന്നേറ്റവനെ നോക്കി.....
എരിഞ്ഞു തീരാനാകാതെ ...നീറി നീറി
പുകഞ്ഞു കത്തുന്നവന്റെ നിലവിളികള്‍ ....

പൂര്‍ണ്ണമായും അടക്കം ചെയ്യപപെട്ടൊരു ശരീരം ..
തെളിവുകള്‍ പോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ
ഇന്നലയുടെ ഒപ്പം മാഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍...

കാക്കയും കഴുകനും കൊത്തി വലിച്ചു ....
ചിതറിച്ചുപേക്ഷിച്ച ...
മറ്റൊരു മനുഷ്യ മാംസത്തിന്റെ ദുര്‍ഗന്ധവുമായി ...
രാത്രിയുടെ അവസാനത്തെ യാമത്തില്‍ കാറ്റു വീശുമ്പോള്‍
എന്റെ കാതില്‍ വന്നടിക്കുന്നതോ ,ഈ മരണം തേടിയുള്ള ....
അവസാനിക്കാത്ത നിലവ്വിളിയുടെ... സ്വരങ്ങള്‍ മാത്രം....


http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5216248389608071413&start=1

Monday, June 23, 2008

എന്തേ ഞാനിങ്ങനെ ?

നീ വരുമൊരാ ഇടവഴിയില്‍ ...
ഓടി നിന്നരികിലെത്തി ...
നി
ന്നു കിതച്ചിട്ടും ....
വഴിമാറി ഒതുങ്ങി ഞാന്‍ .....
കടന്നു പോകുവാനായി നീ.... .

കാത്തു വച്ചു ....
പറയുവാനൊരു പ്രണയകാവ്യം
പറഞ്ഞു പഠിച്ചു ...
ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പലവട്ടം ...
എന്നിട്ടും നിന്നടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍
വിറച്ചു എന്നധരം ... ചതിച്ചു എന്‍ മനസ്സ് ...
പറഞ്ഞതോ , കുറെ വിഡ്ഢിത്തങ്ങളും ....

കടന്നു പോകും നിന്നെ ....
തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഞാന്‍ നടക്കവേ
തേങ്ങുന്നു ...ഞാനുമെന്‍ ...മനസ്സും

എങ്കിലും ... വരും ഞാനിനിയും
നിനക്കായീ കാത്തുനിന്നിട്ടും...
നിന്നെ കാണുമ്പോള്‍ ....
ഓടിക്കിതച്ചെന്ന പോലെ ...
നിന്‍ മുന്നില്‍ വീണ്ടും ...

ചേര്‍ത്തു പിടിക്കേണ്ടാ ....
നിറുകയില്‍ താലോടേണ്ടാ.....
ഒന്നും പറയേണ്ടാ .....
പൊയ്ക്കൊള്ളൂ നീ......

ഒരു നിമിഷമെങ്കിലൊരു നിമിഷം...
എന്‍ കണ്ണുകളൊന്നു കണ്ടോട്ടെ നിന്നെ....

ആരുടെ മുടിയില്‍ ചൂടിയാലും
വേണമെനിയ്ക്ക് -
ഒരു മാത്രയെങ്കിലും ...
നിന്‍ മുല്ലപ്പൂവിന്‍ സുഗന്ധം...

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5215046614808977653&start=1

Friday, June 20, 2008

ഇനിയും ഒന്ന് എന്നെ വിട്ടുപോകു‌‌ പ്രണയമേ നീ .....

ഓരോ വട്ടം മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുംപോലും ...
ഇന്ന് ഞാന്‍ അറിയുന്നു‌
അറിയാതെ ഒരിക്കല്‍
ഞാന്‍ എടുത്തു എന്നിലേക്ക്‌ അണിഞ്ഞ
നീ എന്ന ഉടയാടയുടെ ഓരോ ഇഴയും
എത്ര മാത്രം ശക്തിയായി ആണ്‌ എന്നിലേക്ക്‌
ബെന്തിക്കപെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന്...

പെട്ടന്നു വലിച്ചു പറിച്ചു കളയാന്‍ ആകാത്ത വിതം
എന്റെ ശരിരത്തോടും മനസ്സിനോടും
അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്ന നിന്നെ
ഓരോ വട്ടം എല്ലാവിധ സകതിയോടും
വലിച്ചു പറിച്ചു ദുരെ കളഞ്ഞു എന്നു ഓര്‍ത്തു
ഞാന്‍ ആശ്വസിക്കുമ്പോഴും.. അടുത്ത നിമിഷം
ഞാന്‍ തിരിച്ചു അറിയുന്നു .....
നീ എന്നില്‍ തന്നെ ഉണ്ടെന്ന്

ഇന്ന്....
ഓരോ രാത്രിയുടെയും അവസാന യാമങ്ങളില്‍ ...
എന്റ്റെ കണ്ണുകള്‍ അടയുന്നതിനു മുന്‍പ്‌. ..
എന്നും ഞാന്‍ എന്റെ പ്രണയത്തെ
എന്റെ അവസാന ചുംബനം കൊടുത്തു സംസ്കരിക്കുന്നു ...

എന്നിട്ടും......
ഉദയതിന്റെ ആദ്യ നിമിഷങ്ങളില്‍ ...
എന്റെ മുഖത്ത് അടിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ സൂര്യ രെശ്മിയില്‍ ..
എന്നെ തോല്‍‌പിച്ച് ....
എനിക്ക് ആ ചുംബനം തിരികെ തന്ന് .....
നീ എന്നില്‍ വീണ്ടും ഉയര്‍ത്തു എഴുന്നേല്‍ക്കുന്നു ...

പിന്നെ ....
ഒരു നിഴല്‍ പോലെ .......
ഒരു ദിനം മുഴുവന്‍ .....
മോക്ഷം കിട്ടാതെ ...വായുവില്‍ അലയുന്ന ...
എന്റെ പ്രണയത്തോട്‌ ഒപ്പം .......
അഗ്നിയില്‍ വെന്തു ഉരുകുന്ന കാലുകള്‍ അമര്‍ത്തി ചവിട്ടി ...
ഞാന്‍...
എന്റെ യാത്രകള്‍
ഇനിയും ...
എത്ര കാലം ...? എത്ര ദുരം ....?

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5213997431607976181&start=1

Wednesday, June 11, 2008

ഈ പ്രണയം .....എന്റ്റെത് മാത്രം ....

ഞാന്‍ പ്രണയിക്കുക ആയിരുന്നു നിന്നെ .....
നിന്നെ തഴുകി പോയ ഇളം കാറ്റിനോട് ...
ഞാന്‍ അന്ന് ആരും കേള്‍ക്കാതെ പറഞ്ഞിരുന്നു ...
എന്നെയും ഒന്ന് തഴുകി പോകു‌ എന്ന്‌ ....

നക്ഷത്രങളോട് എനിക്ക് അസൂയ തോന്നിയിരുന്നു‌ അന്ന് .....
എന്നെ ദേഷ്യംപിടിപ്പിച്ചപോള്‍ ഞാന്‍ അറിയാതെ ....
നിന്റ്റെ മുഖത്ത് നീ ഒളിപ്പിച്ച ചിരി ....
അവര്‍ക്ക് അല്ലേ അന്ന് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞുള്ളു ...

നിന്നെ വട്ടമിട്ടു പറന്ന കിളികളെ .....
അന്ന് ഞാന്‍ കൊതിയോടെ നോക്കി നിന്നിരുന്നു ...
നിറ്റെ സ്വരം അവര്‍ക്ക് അല്ലേ കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞുള്ളു ..

നീ ആരാധനയോടെ നോക്കി നിന്ന പൂത്തോട്ടവും വയലുകളും ...
പിന്നീട് എന്റ്റെ സ്വപ്നങളിലെ നിത്യസന്ദര്‍ശ്കര്‍ ആയപ്പോള്‍
നിറ്റെ പാദം പതിഞ്ഞ മണ്ണിനോട് പോലും ...എനിക്ക് അസുയ തോന്നി ....

ഒരു വട്ടം എന്ക്കിലും എന്റ്റെ നെഞ്ചോട് ചേര്‍ന്നിരുന്നു
എന്ക്കില്‍ എന്ന്...ഞാന്‍ ആശ്ശിച്ചിരുന്ന നിറ്റെ നിസ്വസസങള്‍
ഏറ്റു വാങ്ങുന്ന പ്രകൃതിയോട് പോലും ...
എനിക്ക് അപ്പോള്‍ പ്രണയം തോന്നിയിരുന്നു ....

പൂത്തോട്ടതില്‍ നിന്ന ആ മനോഹരമായ പനിനീര്‍ പൂവിനെ
നീ അന്ന് തഴുകുന്നത് കണ്ട്ടു എത്രയോ വട്ടം
പിന്നെ ഞാന്‍ അവയേ ചുംബിച്ചുവെന്നോ .....

നേരിട്ടു കാണാത്ത നിറ്റെ കണ്ണില്‍ നോക്കി ...
എത്രയോ വട്ടം ഞാന്‍ സ്വപ്നം കണ്ട്ടു‌വെന്നോ ...

എന്റ്റെ അരുകില്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും വരാത്ത നിറ്റെ കാതില്‍
എത്രയോ വട്ടം ഞാന്‍ സ്വകാരിയം പറഞ്ഞുവെന്നോ .....

എന്നെ തഴുകി പോയ ഇളം കാറ്റില്‍ ....എന്റ്റെ മുടിയിഴകള്‍ ഒതുക്കിയ
നിറ്റെ വിരലിന്റ്റെ സ്പര്‍സനം എത്രയോ വട്ടം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞുവെന്നോ ....

എത്രയോ വട്ടം നീ അറിയാതെ പിന്നെ ആ നെച്ചില്‍ ....
ഞാന്‍ എന്റ്റെ മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു‌വെന്നോ ....

നിറ്റെ വിരലുകള്‍ പതിഞ്ഞ അക്ഷരങളെ .....എന്റ്റെ വിരലുകള്‍
വീണ്ടും വീണ്ടും തലോടുംപോള്‍ ...അറിയുന്നു ഞാന്‍....ഇന്ന്‌....
എന്നെ തന്നെ മറന്നു നിന്നെ ഞാന്‍.....

പ്രണയിക്കുക തന്നെ ആയിരുന്നു എന്ന് ...

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5210524856059879669&start=1

Monday, June 9, 2008

തുടക്കത്തില്‍ തന്നെ അവസാനിച്ചു പോകുന്ന യാത്രകള്‍

നീ എന്ന കടല്‍ തീരത്തെ തേടി ....
തിരികെ വരുവാന്‍ ആയിരുന്നില്ലാ ....
എല്ലാം ഉപേഷിച്ചു ...
കടലിന്റ്റെ ആഗതതയിലേക്ക്
മറവിയുടെ ആഴം തേടി
ഞാന്‍ യാത്ര ആയത് .....

എന്നിട്ടും ....
കടലില്‍ വീണ പാഴ്‌വസ്തുവിന്റ്റെ വിധി എന്നെ ......
തിരികെ എത്തിക്കുന്നു‌ .....
വിണ്ടും, ....
നീ എന്ന തീരത്തെക്കു‌ .......

ഭാരം ഇല്ലാത്ത ...
ശൂന്യം ആയ ....അവ്സ്ഥക്കു‌ ....
കടലിന്റ്റെ ആഗതതയിലേക്ക് ....
എത്തപ്പെടാന്‍ ആവുന്നില്ല .....എന്നത് ആണോ സത്യം .....
അറിയില്ല എനിക്ക് .....

എന്ക്കിലും ....
അടുത്ത തിരമാലക്ക് ഒപ്പം ..
വിണ്ടും ഞാന്‍
കടലിന്റ്റെ ആഴങളിലേക്ക്
പോകാന്‍ ശ്രമിക്കും മുന്പ്പ് .....

ഒന്ന് കൂടി ..
കണ്ണുകള്‍ ഇറുകി അടച്ചു ......
എന്റ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട തീരമേ .....
ഒരിക്കല്‍ കൂടി .....
ഒന്ന് പുല്കട്ടെ നിന്നെ ഞാന്‍......


http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=5209618587895652597&start=1

Sunday, April 6, 2008

"ഇനി ഞാന്‍ പോകട്ടേ ...."

ഞാന്‍ .....
ഒരു അസ്തമയത്തില്‍,
ഇരുള്‍ പരക്കവേ
തനിച്ചായെന്നു തോന്നിയപ്പോള്‍
ഓടിവന്നതാണീ വഴിയമ്പലത്തില്‍....

ഇവിടെ...
കത്തുന്ന മെഴുകുതിരികളെയും,
പറക്കുന്ന മിന്നാമിന്നികളെയും,
ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെയും
നോക്കി നിന്നപ്പോള്‍ ....
ഇരുളിന്റെ ഭയവും,
രാത്രിയുടെ ഭീകരതയും,
എന്നില്‍ നിന്നകലുന്നതറിഞ്ഞൂ ഞാന്‍ .....

ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നിലാവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നു ..
ഇരുട്ടിനെ എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ ഭയം ഇല്ല ....
മിന്നാമിന്നികള്‍ എന്റെ കൂട്ടുകാരായിരിക്കുന്നു ...
നക്ഷത്ത്രങള്‍ ...
എനിക്കെന്നും വഴികാട്ടിയാകുമെന്നും
എന്റെ യാത്ര അവസാനിക്കുന്നതു വരെ
മെഴുകുതിരികള്‍
എനിക്കായി എരിയുമെന്നും
ഞാനിപ്പോള്‍ അറിയുന്നു....

ഇനി ഞാന്‍ പോകട്ടേ ...
ഇനിയും ഒരുപാടു ദൂരമെനിക്കു താണ്ടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു
ഈ യാത്രയില്‍ ....
കൈയിലിരിക്കുന്ന ഭാണ്ഡക്കെട്ടില്‍ നിന്നും
തിരികെ തരാന്‍..
ഒന്നും അവശേഷിക്കുന്നില്ലാ ...

ഈ വഴിയമ്പലം
ഓടി വരുന്നവര്‍ക്കൊക്കെ ആശ്രയമായി എന്നുമുണ്ടാകട്ടെ ...
ഇവിടെ നിന്നു‌ കിട്ടിയ വെളിച്ചവുമായീ
വീണ്ടും ....
തിരികെ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍
അങ്ങനെ തന്നെ ചൊല്ലി
പോകുന്നു ഞാന്‍....
അകലെ ...അകലെയ്ക്ക് ....
(this poem is dedicated to the kavithakal community)

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=2593105746460336373&start=1

Saturday, March 29, 2008

അവസാനത്തെ കാത്തിരിപ്പ്

ഞാന്‍ ...
ആരോ ... എന്നോ എഴുതിത്തീര്‍ത്ത
ഒരു പുസ്തകമായിരുന്നു...
എന്നിട്ടും....
നിന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ നീയെനിക്കു...
എന്റെ പേനയിലെ മഷിയായി ....

നിന്റെ ഊണ്‍മേശയില്‍ നിന്ന് കൈതട്ടി
വീഴുന്ന അപ്പക്കഷണങ്ങള്‍ക്കായ് ...
ആര്‍ത്തിയോടെ ഞാന്‍ കാത്തിരുന്ന കാലം
എന്റെ ജീവന്റെ പുസ്തകത്തില്‍ ...
ഒരിക്കലും മറക്കാനാകാത്ത ....
അവസാനത്തെ അദ്ധ്യായം ....
ഞാനെഴുതിച്ചേര്‍ത്തു.. ..

കൊടും ചൂടില്‍...
തളര്‍ന്നു തനിച്ചായിപ്പോയ ഞാന്‍ ...
നിന്റെ പാനപാത്രത്തില്‍ നിന്നുമൊരുതുള്ളി
ദാഹജലമെന്റെ...
ചുണ്ടിനെ നനയ്ക്കുമെന്നോര്‍ത്ത് ....
കൊതിയോടെ ...
കാത്തിരുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍ ...
ആ അവസാന അദ്ധ്യായത്തിന്നക്ഷരങ്ങളായി മാറി ...

ഇനി ......
വിശപ്പും ദാഹവുമില്ലെതെയായി ....
പിടഞ്ഞു വീഴുന്നൊരു നിമിഷമേ ബാക്കിയുള്ളൂ ...
അന്ന് ...
ഒരു പിടി മണ്ണു നിന്‍ കൈയ്യാല്‍ വീഴുമെന്ന ..
അവസാനത്തെ കാത്തിരിപ്പിന്‍ നിമിഷങ്ങള്‍ കൊണ്ടു ...
ഞാനീ പുസ്തകത്തിനൊരു ...പുറംചട്ട കൂടിയുണ്ടാക്കട്ടെ ....

.

Saturday, March 8, 2008

എന്നെ തോല്‍പ്പിക്കുന്നുവോ പ്രണയമേ നീ ??

എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ..... തേടുന്നത്‌
നിന്നെയാനെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍
പറഞ്ഞു മടുത്തു ഞാനവയോട് ....
ഈ കുടിലിലേയ്ക്ക് ...
നീയിനി വരില്ലെന്ന് .....
എന്നിട്ടും .......
നോക്കെത്താ ദുരത്തോളം ....
എന്നെ പറ്റിച്ചു വീണ്ടും വീണ്ടും ....
ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കിയെന്നെ ....
തോല്പ്പിക്കുന്നു‌ അവര്‍....

അകലെ നിന്നൊരു മാത്ര നീ വിളിച്ചെങ്കില്‍
നേര്‍ത്തതെങ്കിലുമാ സ്വരം
കേള്‍ക്കാതെ പോയെങ്കിലോയെന്ന
ഭയത്താല്‍ ....
പക്ഷികളുടെ കലപില ശബ്ദത്തിന്നിടയിലും ...
അറിയാതെ കാതു കുര്‍പ്പിച്ചു ...
വീണ്ടും .... വീണ്ടും ....
കാതുകളും തോല്‍പ്പിക്കുന്നുവെന്നെ ...

ഓരോ ശ്വാസത്തിലും ....
തേടുകയാണ്‌ ഞാന്‍ ...നിന്റെ സുഗന്ധം ....
പറഞ്ഞു മടുത്തു....
എന്നോടു തന്നെ ...
നീ നടന്നു പോയിക്കഴിഞ്ഞുവെന്നു ...
എങ്കിലും ...ശ്വസിക്കാതിരിക്കാനാവില്ലല്ലോ
എന്ന് മറു ചോദ്യം ചോദിച്ചു ...
തോല്‍പ്പിക്കുവാന്‍ നോക്കുന്നു
ഞാന്‍ ... എന്നെത്തന്നെ ....

ഇപ്പോള്‍ ...മഞ്ഞു മലകളില്‍ നിന്നും വരുന്ന കാറ്റിന്‌ ..
ശരിരത്തെ മാത്രമല്ല ... മനസ്സിനെയും ...
മരവിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന തണുപ്പ് ....
തിരയുകയാണ് ഞാനിന്നു ...
നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ ....
അല്ല...
ഇല്ലാതെ പോയ .....
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കമ്പിളി പുതപ്പിനായി

ഒരിക്കല്‍....
നീയൊരു മഴയായി പെയ്തിറങ്ങുമെന്നു
പറയുന്ന മനസ്സിനോടു ....
പലവട്ടം ഞാന്‍ പറഞ്ഞു....
''അരുത് .....
വേണ്ടാ ...
ഇനിയും സ്വപനങ്ങള്‍ വേണ്ടാ ...
ഓര്‍ക്കുക നീയിപ്പോള്‍ ...
ഒരു മഴത്തുള്ളി പോലും ....
ദാനമാണെന്ന് ...''

എങ്കിലും ...
ഇപ്പോഴറിയുന്നു ...
ഞാന്‍ തോറ്റിടത്ത് ....
എന്നെ തോല്പിച്ചു കൊണ്ടു
ജയിക്കുന്നതെന്റെ പ്രണയമാണെന്ന് ...

.

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=2589714371563938037&start=1

ചിലര്‍ ....

ചിലര്‍ ....
അവര്‍ വിരിഞ്ഞു നിക്കുന്ന പൂവിനെനോക്കി
ചെടിയിലെ മുള്ളുകളെ കുറിച്ചോര്‍ത്തു വിലപിച്ചു പോകുന്നവര്‍
മിന്നാമിനുങ്ങിനെ നോക്കി
സൂര്യനുമായി താരതമ്യം ചെയ്തു പരിഹസിക്കുന്നവര്‍ ...
മരുഭൂമിയിലെ ഇളംകാറ്റിനോട് ...
കൊടുങ്കാറ്റാവാന്‍ ആവശ്യപെടുന്നവര്‍ ...
കുഞ്ഞു ചിറകുകള്‍ വിരിച്ചാകാശത്തിലേയ്ക്ക് പറക്കുന്ന
കൊച്ചു പക്ഷിക്ക്‌ വേഗം പോരായെന്നു പറയുന്നവര്‍ ...
മുറിഞ്ഞ കാലുമായി ഏന്തി നടക്കുന്നവനെ കണ്ട്‌ ...
കൈപിടിച്ചു സഹായിക്കുവാന്‍ ചെല്ലുന്നവരെ പോലും
പരിഹസിച്ചു ആട്ടിയോടിക്കുവാന്‍ നോക്കുന്നവര്‍ ...

ഒറ്റക്കണ്ണന്‍മാര്‍ .....
മറ്റുള്ളവരുടെ കണ്ണിലെ കരടിനെ നോക്കി ...
മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ കാഴ്ച കൊടുക്കാന്‍ വേവലാതിപ്പെടുന്നതിന്നിടയ്ക്കു ...
സ്വയം രണ്ടു കണ്ണും തുറന്നു നോക്കാന്‍
കഴിയാതെ പോകുന്നവരീ ഒറ്റക്കണ്ണന്‍മാര്‍ ...
ദൈവത്തിന്‍ ദാനമായ രണ്ടു കണ്ണിലൊന്നിന്‍ കാഴ്ചയെ
സ്വന്തം കൈത്തലം കൊണ്ട് മറച്ചു നടക്കുന്നവര്‍ ....

ഒറ്റക്കണ്ണന്‍മാര്‍...അറിയാതെ പോകുന്നുവോ ....
മുള്ളുകളുള്ള ചെടിയിലും പൂക്കള്‍ വിരിയുമെന്ന്
ഇരുട്ടിലെ മിന്നാമിന്നി തന്‍ വെളിച്ചം
ചിലര്‍ക്ക് ഒരാശ്വാസമാണെന്ന്
മരു ഭൂമിയിലെ ഇളംകാറ്റു ഒരനുഗ്രഹമാണെന്ന്
കല്ലുകളെത്ര എറിഞ്ഞാലും ...പക്ഷി ആകാശത്തുകുടി
പറക്കുക തന്നെ ചെയ്യുമെന്ന്
പരിഹാസമെത്ര ചൊരിഞ്ഞാലും-
ഏന്തി നടക്കുന്നവന് ഒരു കൈത്താങ്ങായി
വരുന്ന മനസ്സിന്‍ നന്മ ...അതിനെ ആട്ടിയോടിക്കുവാന്‍
ആവില്ല നിങ്ങള്‍ക്കെന്നു ...

എങ്കിലും ,ഒറ്റക്കണ്ണന്‍മാരേ... നിങ്ങളും വേണമീ ലോകത്തു ...
നിങ്ങളുടെ ജല്പനങ്ങള്‍ കേട്ടു ....
ചിലപ്പോള്‍ , ഒരു കൊച്ചു പക്ഷി
എത്രയും വേഗം ആകാശത്തിലേക്ക് ചിറകിട്ടടിച്ചു
വാശിയോടെ പറന്നെങ്കിലോ...?

.
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=27013054&tid=2587858359429030133&start=1